Το τιποτα, το χαος.
*
Και πηρε μια μερα ο γεωργος τα παιδια του και τους εδειξε το μεγαλο χωραφι που μαζι με τους αλλους γεωργους ειχαν ονομασει κοινωνια. Και ηταν χορταριασμενο με ριζες αγριες και χωμα στεγνο και διαλεξε το μερος του, και ξεκινησε να το προετοιμαζει για την μεγαλη σπορα. Εβαλε τα παιδια του να κοιμηθουν και στρωθηκε στη δουλεια να προετοιμασει το εδαφος, και πηρε αξινες και τσαπες και μερα νυχτα ξεχορταριαζε και εσκαβε μεχρι που καποια στιγμη ειδε οτι το εδαφος ηταν καταλληλο και γονιμο για να δεχτει τους σπορους. Και ξυπνησε τα παιδια του μετα απο καιρο και τα παραταξε μπροστα απο το χωραφι. Πολλα ηταν και διαφορετικα στην οψη και την ομορφια, και αρχισε να τους μιλαει. Αυτο ειναι το χωραφι σας τους ειπε, και θα σπερνετε σε αυτο οτι επιθυμειτε, και θα θεριζετε τους καρπους σας για να τραφειτε εσεις και οσοι επιλεξετε να τους μοιραστειτε. Και ανοιξε ενα μεγαλο σακι που ειχε καθε λογης σπορο για ολους, και με τις χουφτες του τους προσφερε οτι ηθελαν. Και επεσαν τα παιδια και διαλεξαν τους σπορους που ηθελαν να σπειρουν, και χυθηκαν στο χωραφι. Αλλοι σκορπουσαν τους σπορους βιαστικα και επιπολαια χωρις να τους χωνουν οσο βαθια επρεπε στο χωμα, και αλλοι σχολαστικα ασχολιουνταν με καθε σπορο ωστε να μπει στη σωστη θεση και να καρποφορησει. Αλλοι βιαζουνταν να μοιρασουν ολους τους σπορους τους στο χωραφι ωστε να τελειωσουν και να ξεκουραστουν και αλλοι χωρις να δινουν σημασια σε χρονο και κουραση αφιερονοντουσαν στη σπορα ωστε να γινει με τον πιο σωστο τροπο. Και για χρονια συνεχιζοταν αυτος ο κυκλος και τα παιδια εσπερναν και θεριζαν τους καρπους τους και ετρωγαν απο αυτους. Αλλα μοιραζονταν τα καλα τους με τα υπολοιπα παιδια και αλλα τα κρατουσαν ολα για τον εαυτο τους. Και ο γεωργος τα παρατηρουσε γερνοντας να μεγαλωνουν και να γινονται σταδιακα και αυτα γεωργοι και απο το σπιτι του πλεον κουρασμενος παρατηρουσε τους καρπους που του εφερναν μπροστα του. Και με λυπη εβλεπε εκεινα τα παιδια που ειχαν σπειρει την υποκρισια και το ψεμμα να θεριζουν την απαξιωση και την λησμονια, και εκεινα τα παιδια που ειχαν σπειρει το συμφερον και τον εγωισμο να θεριζουν την μοναξια και την μιζερια. Και σε καθε σπορα προσπαθουσε να κρυψει αυτους τους σπορους απο τα ματια τους, μηπως και τους ξεγελασει να σπειρουν διαφορετικους. Και ηταν μερικα που επερναν αλλους σπορους αντι αυτων, και μερικα αλλα που επεμεναν και καταφερναν να βρουν τους ιδιους λυπηρους σπορους και συνεχιζαν να θεριζουν τα ιδια δεινα για πολλα φεγγαρια. Και καποτε ο γεωργος πεθανε, και τα παιδια ειχαν γινει πλεον και αυτα γεωργοι, και το χωραφι του πατερα τους ηταν πλεον δικο τους να το προετοιμασουν για τα δικα τους παιδια. Στο νεκροκρεββατο πριν σβησει, σε εκεινο το ενα παιδι προλαβε να ψελισει μια κουβεντα. Πρωτου ριξεις το σπορο της πικρας του ειπε, σιγουρεψου οτι εχει δεσει το χωμα. Κοιτα να ειναι μικρος ομως, ειδαλλιως το χωμα θα ξεραθει και ο καρπος σου θα βγει αρρωστος του ειπε, και κανενας δε θα μπορεσει να τον γευτει. Καταραμενα λογια, μια ζωη θα αντηχουν στο ενοχο εκεινο μικρο μυαλο. Καταραμενα βελονια...
*
Colour artwork for the "A Roar Of Indignation" HxC-punk worldwide 12" LP compilation, that will be released in late february '13 by Imminent Destruction Records (UK).
100 run poster taht will be screen printed in 3 colours on 30x20cm black cardboard paper, and included in 100 special compilation packages. The Fuzz ink guys are onto it agaiν, more news soon.
Να ακουτε NDT γαμω το θεο σας...
No comments:
Post a Comment